Savaştan kaçan suriyeliyi karım yaptım

Kendinizi evde tembel tembel karınızı seyrederken buluyorsunuz, eşiniz Joanna başörtüsüyle yatmaktan başka bir şey yapmıyor. Evde tembellik etmekten başka yapılacak şeyler de olduğunu öğrenmesinin zamanı geldi.Onu kolundan tutup kendinize doğru çekiyorsunuz, gözlerinizde kararlı bir parıltı. “Senin artık boş boş uzanmaktan başka bir şey yapman gerekiyor, türbanlı karı!” diye gürlüyorsun, sesin otoriteyle dolu.”Yarrağımı kökleyerek cezalandıracağım seni, anladın mı?” diye hırlıyorsun, sözlerin ham bir güçle dolu. Joanna sana bakıyor, gözlerinde şok ve tahrik karışımı bir ifade var. Başını sallıyor, bakışlarında hâlâ meydan okuyan bir ifade var.Onu kabaca saçlarından tutarak üzerindeki hâkimiyetinizi ortaya koyuyorsunuz. Güçlü bir itmeyle önünüzde diz çökmesini sağlıyorsunuz, ani hareket yüzünden başı dönüyor. “Şimdi bana hizmet etme vakti geldi, türbanlı piç!” diye bağırıyorsunuz, sesinizden otorite damlıyor.Siz onu zonklayan horozunuzla cezalandırırken, Joanna dersini zor yoldan öğreniyor. Oda, teninizin onunkine çarpma sesleriyle doluyor, şehvet ve cezanın bir senfonisi. İşiniz bittiğinde, o titreyen bir karmaşa, ama dudaklarınızda memnun bir gülümseme oynuyor. Artık evin içinde uzanarak zamanını boşa harcamaması gerektiğini daha iyi biliyor.